Dlaczego nieumiejętność ustalenia relacji centralnej jest przyczyną problemów?

Relacja centralna to najważniejsza pojedyncza koncepcja, której zrozumienie jest konieczne, jeżeli dentysta chce zajmować się zębami w sposób profesjonalny. Niestety, panuje duże zamieszanie w tym zakresie połączone z całkowitym brakiem informacji na temat tego, dlaczego relacja centralna jest tak ważna. Nawet w przypadku rozumienia znaczenia relacji centralnej, bardzo ważnym elementem jest opanowanie sposobu jej znajdowania oraz weryfikacji, czy ta pozycja została ustalona w perfekcyjny sposób. Używam słowa „perfekcyjny”, ponieważ nawet najmniejszy błąd w ustaleniu tej szczególnej pozycji wyrostków kłykciowych może zniweczyć wartość zoptymalizowanej okluzji.

Zacznijmy od zrozumienia tego, że nauczenie się rejestracji perfekcyjnej pozycji relacji centralnej jest rzeczą jak najbardziej możliwa do wykonania. Dzięki Akademii Dawsona tysiące dentystów nauczyło się wyznaczać pozycję relacji centralnej z dokładnością średnicy końcówki igły. Dokładność tę mogę udowodnić dokonując rejestracji tej pozycji przy pomocy urządzenia Centri-check z rejestratorem igłowym (instrument ten jest wykorzystywany do weryfikacji tej pozycji podczas kursów praktycznych Curriculum Akademii Dawsona).

To, że relacja centralna jest tak ważna, wynika z faktu, że najwyższa możliwa pozycja zespołu wyrostek kłykciowy-krążek stawowy jest uzyskiwana w następstwie skoordynowanego napięcia mięśni po zwarciu zębów. W tej najbardziej dogórnej pozycji głowy stawowe są osadzone w pozycji dochodzącej do ograniczającego je łoża kostnego, tak że nie mogą przemieścić się już wyżej. Celem jest skoordynowanie tej najbardziej dogórnej pozycji w momencie kontaktu żuchwy na zębach przednich w pozycji maksymalnego zwarcia. Pozycja ta zapewnia punkt oparcia zarówno w bocznym, jak i przednim odcinku żuchwy. Chodzi o uzyskanie takiej sytuacji, w której zęby odcinka bocznego nie stanowią przeszkody ani dla właściwej pozycji wyrostków kłykciowych w tylnej części układu stomatognatycznego, ani dla kontaktu zębów w odcinku przednim, taki jest właśnie cel zoptymalizowanej okluzji. Gdy cel ten zostanie osiągnięty, to właściwie gwarantuje on uzyskanie komfortowej pozycji w stawach przy zachowaniu równowagi nerwowomięśniowej.

Jeżeli nie udaje się wejść w relacji centralnej, to pozostaje zawsze poniżej tej pozycji, ponieważ relacja centralna to najbardziej dogórne, najwyższe położenie w dole stawowym uzyskiwane w wyniku działania sił mięśni. Ściany kostne dołu stawowego nie pozwalają zespołowi kłykieć-krążek na bezpośrednie przemieszczenie się z RC w jakimkolwiek innym kierunku, niż w dół. Tak więc w przypadku, gdy harmonizacja zębów zostanie przeprowadzona w nieprawidłowej pozycji centralnej, to zawsze będzie dochodziło do powstawania węzłów urazowych w momencie całkowitego wprowadzenia wyrostków kłykciowych do stawów, w które wprowadza je skoordynowana praca mięśni przywodzących żuchwę. Efektem końcowym netto będzie przeciążenie zębów bocznych, które stoją na przeszkodzie do pełnego osadzeniu wyrostków w stawach. A to jest główną przyczyną nadmiernego starcia zębów, ich nadmiernej ruchomości, bólu zębów, mięśni, łamania się prac i dyskomfortu pacjentów.

Dentyści, którzy znają zasady uzyskiwania zharmonizowanej, komfortowej okluzji, wyprzedzają o lata świetlne „zwykłą, tradycyjną stomatologię”. Jest to pierwszy krok do tego, abyście zostali w Waszej miejscowości tym dentystą, „z którego usług warto skorzystać”.